سولفید جیوه یا سولفید جیوه (II) یک ترکیب شیمیایی است که از عناصر شیمیایی جیوه و گوگرد تشکیل شده است . با فرمول شیمیایی HgS نشان داده می شود . عملاً در آب نامحلول است.
ساختار کریستالی سولفید جیوه
HgS دو شکل با دو شکل کریستالی است:
- سینابار قرمز (α-HgS، trigonal ، hP6، P3221) شکلی است که جیوه بیشتر در طبیعت یافت می شود. سینابار دارای سیستم کریستالی لوزی شکل است. بلورهای قرمز از نظر نوری فعال هستند . این توسط مارپیچ های Hg-S در ساختار ایجاد می شود.
- متاسینابار سیاه (β-HgS) در طبیعت کمتر رایج است و ساختار کریستالی مخلوط روی ( T 2 d – F 4 3m ) را اتخاذ می کند.
آماده سازی و شیمی سولفید جیوه
هنگامی که نمک های Hg(II) با H2S تیمار می شوند ، β-HgS به صورت جامد سیاه رنگ رسوب می کند . واکنش به راحتی با محلول اسید استیک جیوه (II) استات انجام می شود . با حرارت دادن ملایم دوغاب، پلی مورف سیاه به فرم قرمز تبدیل می شود. [6] β-HgS به تمام اسیدهای غلیظ غیر از واکنش واکنش نشان نمی دهد.
جیوه از سنگ معدن سینابار با بو دادن در هوا و متراکم کردن بخار تولید می شود.
- HgS → Hg + S
سولفید جیوه استفاده می کند
هنگامی که α-HgS به عنوان یک رنگدانه قرمز استفاده می شود، به عنوان سینابار شناخته می شود . تمایل سینابار به تیره شدن به تبدیل α-HgS قرمز به β-HgS سیاه نسبت داده شده است. با این حال β-HgS در حفاری‌های پمپئی، جایی که دیواره‌های قرمز در ابتدا تیره شده بودند، شناسایی نشد و به تشکیل ترکیبات Hg-Cl (به عنوان مثال، کوردویت ، کالومل ، و ترلینگوایت ) و سولفات کلسیم ، گچ نسبت داده شد.
از آنجایی که سلول جیوه ای که در صنعت کلر-قلیایی استفاده می شود ( فرایند کاستنر-کلنر ) به دلیل نگرانی در مورد انتشار جیوه در حال حذف شدن است، جیوه فلزی حاصل از این تنظیمات به سولفید جیوه برای ذخیره سازی زیرزمینی تبدیل می شود.
با فاصله باند 2.1 eV و پایداری آن، می توان از آن به عنوان سلول فوتوالکتروشیمیایی استفاده کرد.